ساحل

ما با دیگران اون طوری برخورد می کنیم که خودشون هستن؟نه من با مردم اون طوری که هستن رفتار نمی کنم اگه بدی کردن من هم به اون ها بد نمی کنم.می دونی ما یا شاید بهتر باشه بگم من با دیگران اون طوری برخورد می کنم که شایسته اون هستن. 

این ما نیستیم که چیزی رو به کسی می بخشیم این خود فرد که بخشنده اصلیه.چطوری؟؟وقتی که کسی به شما لبخند می زنه شما می تونید مقابل اون باستید و اخم کنید؟.نه من که فکر نمی کنم امکان داشته باشه.شاید با لبخند زدن به فرد مقابل خوشحال باشید و خودتون رو آدم بخشنده ای ببینید اما بخشنده واقعی فرد مقابل ماست.شخص مقابل به ما لبخند می زنه چون اون هم از ما انتظار لبخند رو داره.گاهی اوقات با بد رفتاری های مردم رو برو می شیم.راه کاری که خیلی از اون بدم می یاد و گاه و بی گاه به من پیشنهاد می شه اینه که من هم می تونم مثل اون بد باشم.نه نه نه این راه خوبی نیست.من شاید دیگه با اون فرد خوب نباشم اما نمی تونم مثل اون رفتار کنم.رفتار من مطابق شایستگی های اون فرد.دیگه نمی تونم به اون بخندم چون خنده ای به من نبخشیده. نمی تونم ببخشمش چون در مقابل من گذشت نداشته.  

امیدوارم که همیشه بهترین افراد روی این کره خاکی باشیم و با دیگران اون طوری رفتار بکنیم که دوست داریم با ما رفتار بشه.سراسر دنیا رو با عشق پر بکنیم و به همه نشون بدیم که زندگی چقدر قشنگه دنیا چقدر قش